سبک زندگی مهدوی

سلام ای آقای مهربانی ها . سلام ای رحمت  برای عالمیان هستی  .

آقا جان !!!!… مولای من!!!!….

چگونه تو را صدا کنم … تو که در اعماق قلبم جای داری … نمی دانم  با کدامین القابت صدایت کنم که لایقش هستی … مرا از کودکی با شمشیرت ترساندند .. حال  آنکه تو خود رحمت برا اهل زمین هستی … مرا با خشم هایت ترسانده اند با خون هایی که خواهی ریخت و ممکن است من یکی از آن خون ها باشم… حال انکه تو پدری مهربان و دلسوزی برا ی همه شیعیان هستی …

مولا جان …

مرا ببخش که تا کنون تو را نشناخته ام … مرا ببخش که تاکنون با تو دوست نبوده ام… تو همیشه و همه جه به یاد من بودی ولی این من بودم که تو را فراموش کردم. …

مهدی جان..

با اشک هایت گناهان مرا شستی و من بار دیگر گناه کردم … و هیچ موقع نفهمیدم آن لطف خداوند برای کدامین کار خوبیست که انجام نداده ام…

عزیز زهرا ….

چه راه هایی را بر من گشودی و من بیراهه رفتم….  چه درهای عذابی را بستی و من به اصرار آن را از گناه نکردن خودم می دانستم ….

چه رحمتهایی که بسوی من آوردی و من  بخاطر ثوابهایی که هیچ موقع انجام ندادم می دانستم….

آقای خوبیها ….

اینک این منم و دنیایی از شرمندگی …. اینک این منم و آبروی ریخته…. اینک این منم و این همه خوبی هایت….

اینک این منم و این همه خوبیهایت …

اینک …  این… منم و … این …  همه …. خوبیهایت….