شهادت‌طلبی با گره‌خوردن با مفاهیم بنیادی همچون ایمان، اعتقاد به خدا و عروج به مقام ربوبی، یک فضای ذهنی مشترک را در بین مردم ایجاد کرد که این فضا به تعامل تنگاتنگ در طول انقلاب و جنگ تحمیلی بین مردم منجر شد.
برای خواندن متن کامل کلیک کنید
من عقیده‌ی راسخ دارم بر اینکه یکی از نیازهای اساسی کشور، زنده نگه داشتن نام شهدا است؛ این یک نیازی است که ما - چه آدمهای مقدّس‌مآب و متدینی باشیم؛ چه آدمهایی باشیم که خیلی هم مقدّس‌مآب نیستیم، امّا به سرنوشت این کشور و به سرنوشت این مردم علاقه‌مندیم - هرجور که فکر بکنید، بزرگداشت شهدا برای آینده‌ی این کشور، حیاتی و ضروری است. فرهنگ شهادت یعنی فرهنگ تلاش کردن با سرمایه‌گذاری از خود برای اهداف بلندمدّت مشترک بین همه‌ی مردم؛ که البتّه در مورد ما آن اهداف، مخصوص ملّت ایران هم نیست، برای دنیای اسلام بلکه برای جهان بشریت است. این فرهنگ در جامعه‌ای اگر جا افتاد، درست نقطه‌ی مقابل فرهنگ فردگرایی غربی امروز [است] که همه‌چیز را برای خود و با محاسبه‌ی شخصی می‌سنجند؛ برای همه‌چیز یک قیمت اسکناسی و پولی قائلند و آن، به دست آوردن آن پول است؛ این درست نقطه‌ی مقابل آن فرهنگ است؛ یعنی «وَ یؤثِرونَ عَلی اَنفُسِهِم»؛(۷) اینها کسانی هستند که ایثار میکنند؛ فرهنگ ایثار، فرهنگ گذشت، فرهنگ مایه گذاشتن از خود برای سرنوشت جامعه و برای سرنوشت مردم. این فرهنگ اگر عمومی شد، این کشور و هر جامعه‌ای که این فرهنگ را داشته باشد، هرگز متوقّف نخواهد شد؛ به عقب بر نخواهد گشت و پیش خواهد رفت. این کار شما این فرهنگ را زنده میکند. بنابراین من از همه‌ی برادران و خواهرانی که در این کار نیک مشغول همکاری و شرکت در این کار هستند تشکّر میکنم و امیدوارم که همه موفّق باشید. این سه مجموعه‌ای که امروز اینجا حضور دارید - مجموعه‌ی ستاد بزرگداشت شهدای هنرمند، ستاد بزرگداشت شهدای دانشجو، ستاد بزرگداشت شهدای معلّمان امور تربیتی - هرکدام از اینها در نوبه‌ی خود یک کار باارزش و پرمغز و پرمضمونی است که ان‌شاءالله آثار آن را هم در جامعه مشاهده خواهیم کرد.
و در موارد فراوانی آشکارا فرمود:
(کانی باوصالی تتقطعها عسلان الفلوات بین النواویس و کربلا)
گویا می بینم که گرگان بنی امیه پیکر مرا در اطراف فرات دریده اند اما بازسست نمی شود، به شک و تردید دچار نمی گردد، و برای نجات اسلام و امت اسلامی همچنان توفنده فریاد می زند که:هیهات منا الذلهحسین و ذلت پذیری؟
هرگز!!امام در قیام عاشورا توانست فرهنگ شهادت طلبی را زنده کند، رواج دهد و رنگ جاودانه زند که تا قیام قیامت،
هر آزادی خواهی با یاد حماسه ی عاشورا در خط خون و قیام فریاد می زند و چون شهادت طلبی رونق گرفت
- دنیازدگی رخت بربست
- ترس از مرگ مسخره شد،و مردم دیگر از مرگ نهراسیدند.
- و تفکر مادی مردود گشت.که همان کوفیان بی وفای سست عنصر، پس از عاشورا، تند شدند، گرم شدند، فریاد شدند، چون سیل حرکت کردند.
- انقلاب توابین را سازماندهی کرده هزاران شهید دادند.
- انقلاب سلیمان بن صرد خزاعی را سامان بخشیدند.
- انقلاب مختار را تقویت کرده همه ی قاتلان و جانیان کربلا را گردن زدند
-انقلاب حضرت زید را تحقق بخشیدند.و آنقدر جوشیدند و خروشیدند تا بنی امیه را به انقراض کشاندند.
چرا این مردم پیش از قیام عاشورا دست به تحولات و سازندگی نزدند؟
و بی تفاوت بودند، و عهد و پیمان خود را شکستند؟اما پس از عاشورا متحد شدند؟
روشن است که فرهنگ شهادت طلبی با حماسه ی عاشورا رونق گرفت، جان و جهان را رنگ جاودانه زد،
و انسانها را به آزادی و آزادگی رهنمون شد که خود فرمود:الموت اولی من رکوب العار«مرگ سرخ به از زندگی ننگین است»
منبع: کتاب پیام های عاشورا و جایگاه آن در نهج البلاغه
فرهنگ شهادت یعنی اعتقاد داشتن به زندگی پس از مرگ در بهشت جاویدان الهی
فرهنگ شهادت یادآور تداوم خوشی ها و لذت ها در بهشت الهی است
فرهنگ شهادت باور داشتن زندگی دوباره ی انسان است
فرهنگ شهادت پیوستن به بودن جاویدان و زندگانی جاوید است
فرهنگ شهادت به دست آوردن همه ی نعمت های پروردگاری در جهان دیگر است
فرهنگ شهادت اعتقاد به عدالت عمومی پروردگار است
اگر انسانی با فرهنگ شهادت آشنا شود، و با شهادت طلبی در راه حاکمیت ارزشهای الهی گام بردارد
دیگر هرگز نمی ترسد، تهدید نمی شود و در مقابل دشمن شکست نمی خوردهرگز دنیازده نمی شود
بلکه دنیا را نردبان رسیدن به نعمت های جاودانه می داند هرگز تن به ذلت نمی دهد، برده ی کسی نمی گردد
بلکه آزاد شده، آزادانه زندگی می کندکه حضرت اباعبدالله علیه السلام در جواب برادرش محمد حنفیه فرمود:
یا اخی لو لم یکن فی الدنیا ملجأ و لا مأوی، لمابایعت یزید بن معاویه(ای برادر اگر در تمام این دنیای پهناور، پناهگاه و فرارگاهی نداشته باشم من هرگز با یزید پسر معاویه بیعت نخواهم کرد).
وقتی انسان در دیدگاه وحی رشد کرد، و جهان بینی خود را به درستی گرفت، و باور پیدا کرد که شهادت در راه خدا سود بزرگ است، با یقین به شهادت قیام می کند در دل آتش ها می رود،و به انبوه سپاه دشمن می تازد،چون از مرگ نمی هراسد، و به زندگی پس از مرگ یقین دارد.
امام حسین علیه السلام در نامه ای به بنی هاشم نوشت:اما بعد فان من لحق بی استشهد و من تخلف لم یدرک الفتح(پس از ستایش پروردگار، همانا هر کس به من پیوست شهید خواهد شد، و هر کس به راه من در نیاید پیروز نخواهد گردید).
یعنی با یقین به شهادت قیام کرده ام و می دانم که آل یزید خون مرا می ریزند
اما راهی جز شهادت و شهادت طلبی وجود نداردو هر کس بخواهد بر دشمن غلبه کند، خصم را رسوا و ریشه کن سازد باید با شهادت طلبی وارد میدان مبارزه شود که برای پیروزی راهی جز شهادت باقی نمانده است.
و در سخنرانی مکه افشاگرانه توضیح داد که:هر کس می خواهد در راه ما شهید شود، صبحگاهان با ما حرکت کند
منبع: کتاب پیامهای عاشورا و جایگاه آن در نهج البلاغه
بسیاری از مردم دارای تفکر مادی بوده و ظاهر جهان و انسان را می شناسند،
و می گویند:زندگی انسان، رفاه و لذت انسان، رشد و کمال انسان، همه در محدوده ی زندگی دنیاست، در ورای این عالم خاکی، جهان دیگری وجود ندارد
پس اگر انسان مبارزه را آغاز کند، با قدرتمندان سلطه گر درگیر مبارزه گردد و زندانی شود، یا تبعید گردد، یا شکنجه شود و یا سرانجام اعدام گردد، همه چیز خود را از دست داده است، و از تمام لذت ها، و خوشی ها بریده، شکست می خورد و دیگر راهی برای به دست آوردن دنیا وجود ندارد
چون تفکر تفکر مادی است، و محدوده ی ارزیابی تنها محدوده ی تنگ دنیاست، نمی تواند به مبارزه فکر کند،و یا شجاعت محروم شدن از تعلقات دنیا را در سر بپروراند.
بنابراین تن به ذلت و خواری می دهد که محروم نشود
بردگی را می پذیرد که اجازه بدهند تا بماند و چند روزی زندگی کند.
درمان دردهای اجتماعی، و انواع وابستگی ها را باید در فرهنگی جستجو کرد که توان مقابله با تهدیدات نظامی ابرقدرتها را داشته باشد،
و از نظر اخلاقی و بینشی بتواند ریشه های وابستگی ها را بخشکاند.
دنیازدگی را از جان و دل انسان بزدایدو ترس از مرگ را درمان کند
و تفکر مادی را مردود شمرده با یک جهان بینی واقع گرایانه، افق دیدگاه بشری را به وسعت نظام هستی گسترش دهد.
و آن فرهنگ شهادت، و شهادت طلبی است
زیرا در فرهنگ شهادت طلبی باورهای ارزشمندی به اثبات می رسد
مانند:
الف - جهان و انسان آفریده ی خدای عاقل و عالم و هدفداری است
ب - زندگی و حیات، رشد و کمال تنها در محدوده ی این دنیا محصور نیست گرچه از این جا آغاز می شود
ج - زندگی انسان پس از مرگ ادامه دارد، و انسان جاودانه است، و زندگی و لذت و رفاه با مرگ پایان نمی پذیرد.
د - خوبیها پاداش چند برابر و زشثیها کیفر و عذاب به همراه دارد، و عملی چه کوچک و چه بزرگ فروگذار نمی گردد
ه - انسانهای ایثارگر و پاکمردان جهادگر در بهشت جاویدان، در نعمتهای بیکران الهی جاودانه اند
منبع: کتاب پیام عاشورا و جایگاه آن در نهج البلاغه
ادامه دارد….
